PRP (autologous Platelet-Rich Plasma) czyli podanie autologiczne osocza bogatopłytkowego, jako forma terapii przywracającej folikulogenezę (powstawanie pęcherzyków) i miesiączkowanie u kobiet w okresie menopauzalnym i okołomenopauzalnym.
Terapia może być zaproponowana dla następujących grup pacjentek:
Są to substancje naturalnie wytwarzane w niektórych elementach morfotycznych krwi, w szczególnie dużej ilości znajdują się w płytkach krwi. Są wydzielane w miejscach uszkodzenia tkanki aby pobudzić procesy naprawcze organizmu. Osocze bogatopłytkowe ma szerokie zastosowanie w medycynie, od ortopedii, medycyny sportowej, poprzez leczenia owrzodzeń do medycyny estetycznej. Podkreśla się wysokie bezpieczeństwo stosowania PRP- bezpieczeństwo wynika przede wszystkim ze stosowania własnych elementów krwi.
Etap I
Pobierana jest krew żylna, która następnie jest odwirowywana. W wyniku tego procesu dochodzi do rozdzielenia składników krwi, dzięki któremu możemy uzyskać osocze bogatopłytkowe. Zajmuje to ok. 1 godziny.
Etap II
Pod kontrolą USG przezpochwowo podajemy osocze bogatopłytkowe bezpośrednio do jajników, przy pomocy specjalnej igły. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, takim samym jak podczas pobierania jajeczek w procedurze zapłodnienia pozaustrojowego (IVF-ET).
PRP jest zabiegiem stosowanym u kobiet w okresie menopauzy i okołomenopauzy od 2015 roku. Zastosowana została już u ponad 500 pacjentek na całym świecie. Wstępne doniesienia mówią, że u ponad połowy z nich zaobserwowano przywrócenie spontanicznych cykli oraz owulację. Zaraportowano także kilka pacjentek, u których po zastosowaniu PRP włączono procedury zapłodnienia pozaustrojowego (w cyklach spontanicznych jak i stymulowanych) i udało się uzyskać ciąże. U pozostałej grupy pacjentek nie zaobserwowano żadnej reakcji, najprawdopodobniej jest to związane z brakiem możliwych do pobudzenia komórek jajowych w jajnikach.
Wyniki zastosowanej terapii PRP zostały zaprezentowane na międzynarodowych kongresach medycznych, lecz wpływ terapii nie został oceniony pod względem płodności- oczekuje się na wyniki w kolejnych miesiącach.
Dostarczenie w wysokim stężeniu płytkowych czynników wzrostu do zniszczonych lub atroficznych tkanek ma za zadanie pobudzić gojenie i regenerację tkanki. Bioaktywne czynniki włącznie z białkami o silnej aktywności przeciwbakteryjnej i przeciwgrzybicznej, czynniki układu krzepnięcia oraz błonowe glikoproteiny, które kontrolują syntezę interleukin i chemokin, mogą zwalczać procesy zapalne. Jednocześnie poprzez takie czynniki jak ATP, ADP, serotonina, histamina, dopamina, jony wapnia, mogą promować homeostazę tkankową a uwalniając czynniki wzrostowe odgrywać fundamentalną rolę w regeneracji tkanek.
Wpływ terapii PRP na przywrócenie miesiączek oraz folikulogenezę z nieaktywnego depozytu w tkance jajnikowej budzi kontrowersje. Jednakże, ta innowacyjna technika w niedługim czasie może znaleźć miejsce u kobiet w zaawansowanym wieku reprodukcyjnym lub z niewydolnością jajników. Należy zaznaczyć, że do chwili obecnej terapia PRP nie jest zaliczana do technik wspomaganego medycznie rozrodu (ART) i można ją stosować jako formę przywracania miesiączek i folikulogenezy w określonych przypadkach.
Dodatkowo, można wykonać domaciczne podanie PRP, celem wygaszenia przewlekłych procesów zapalnych w obrębie endometrium – może to być szczególnie przydatne u pacjentek z nawracającymi niepowodzeniami po embriotransferach. Zgodnie z obserwacjami wykonanymi w ośrodku wspomaganego rozrodu Genesis w Atenach podanie domaciczne PRP zmniejszyło objawy przewlekłego zapalenia endometrium, potwierdzonego zarówno w badaniu histeroskopowym jak i mikrobiologicznym, a tym samym zwiększyło potencjał do przyjęcia zarodka w procedurach IVF-ET.
Zaraz po przeprowadzonym zabiegu pacjentka może podejść do programów zapłodnienia pozaustrojowego (IVF-ET) w okolicach swojego miejsca zamieszkania.
Nie zaobserwowano do chwili obecnej żadnych efektów ubocznych terapii PRP.
Nie można jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie o ile więcej jajeczek można uzyskać u pacjentek po zastosowaniu PRP. Jest to bardzo indywidualna reakcja, zależna także od rodzaju protokołów stymulacyjnych i szeregu innych czynników. W szczególności chciałem podkreślić, że nawet uzyskanie jednej prawidłowej komórki jajowej u pacjentek w okresie menopauzy lub okresu okołomenopauzalnego jest znaczącym sukcesem.