partnerem merytorycznym artykułu jest :
Niepłodność jest problemem, z którym boryka się coraz więcej par na całym świecie. Statystyki sugerują, że nawet w połowie przypadków przyczyną nieudanych starań o ciążę może być czynnik męski. Dlatego diagnostyka płodności mężczyzny jest podstawowym zadaniem stojącym przed lekarzem opiekującym się niepłodną parą. Jakie badania mogą wskazać źródło obniżonej płodności partnera?
Wywiad lekarski i badanie przedmiotowe
Zadanie właściwych pytań może szybko ujawnić problemy składające się na niepłodność. Lekarz zapyta o częstotliwość stosunków, czas trwania starań o ciążę, styl życia, nawyki żywieniowe i dotyczące stylu życia oraz narażenie na czynniki szkodliwe, jak stres, używki czy nadmierną temperaturę, a także o przebyte choroby, stosowane leki i suplementy, przebyte operacje.
Kolejnym etapem jest badanie kliniczne pacjenta. Urolog ocenia wzrost i masę ciała, stan narządów płciowych, w tym obecność wrodzonych i nabytych nieprawidłowości anatomicznych, takich jak wnętrostwo czy żylaki powrózka nasiennego, które mogą negatywnie wpływać na jakość nasienia.
Innym, szybkim i dostępnym badaniem jest USG jąder, które może zweryfikować nasilenie żylaków powrózka nasiennego lub wykryć inne nieprawidłowości w budowie jąder i najądrzy.
Badanie nasienia (seminogram)
To najważniejsze pojedyncze badanie w diagnostyce niepłodności męskiej. Jest to test prosty, tani i nieinwazyjny, pozwala ocenić prawidłowość wytwarzania i dojrzewania plemników w jądrach oraz ich transport w męskich drogach rozrodczych. Badanie nasienia wykonywane jest po kilku (2-7) dniach abstynencji seksualnej. Oceniane parametry to:
Wartości oceniane w badaniu nasienia wahają się znacznie u pojedynczego pacjenta, dlatego zwykle w przypadku uzyskania nieprawidłowego wyniku dąży się do jego powtórzenia po 3-miesięcznej przerwie – tyle trwa proces produkcji plemnika.
W przypadku nieprawidłowości w podstawowym seminogramie, lekarz decyduje się nieraz wykonać bardziej szczegółowe testy, jak ocena fragmentacji DNA plemników, obecność przeciwciał w nasieniu lub badania mikrobiologiczne, których celem jest wykluczenie infekcji dróg moczowo-płciowych.
Ocena hormonalna
Nieprawidłowy wynik badania nasienia, osłabienie funkcji seksualnych i inne objawy wymagają pogłębienia diagnostyki. Lekarz może zlecić oznaczenie poziomu takich hormonów, jak: Testosteron, główny męski hormon płciowy; FSH i LH, hormony przysadki mózgowej sterujące pracą jąder i produkcją plemników oraz Prolaktyna i TSH, których zaburzenia również mogą obniżać płodność.
Badania genetyczne
Nieprawidłowości genetyczne mogą być obecne aż u 7% mężczyzn z upośledzeniem płodności. Wykonuje się podstawowe badanie kariotypu (oceniające liczbę i budowę chromosomów) oraz bardziej szczegółowe badania, poszukujące mikrodelecji na męskim chromosomie Y lub najpowszechniejszych mutacji w genie CFTR, które odpowiadają m.in. za mukowiscydozę.
—-
Diagnostyka płodności mężczyzn to proces wieloetapowy, który pozwala zidentyfikować przyczyny problemów z poczęciem dziecka. Dzięki nowoczesnym metodom diagnostycznym wiele z nich można skutecznie leczyć. Jeśli podejrzewasz, że trudności z zajściem w ciążę mogą mieć podłoże męskie, nie zwlekaj z wizytą u specjalisty. Im szybciej postawiona zostanie diagnoza, tym większa szansa na skuteczne leczenie i spełnienie marzeń o rodzicielstwie.
opracowanie merytoryczne
Podczas wizyt skupiam się na pacjentce – szczegółowo objaśniam co i dlaczego robię oraz przedstawiam plan dalszego działania. Zawsze dbam o komfort pacjentki i otwartą atmosferę w gabinecie. Aktualnie odbywam szkolenie specjalizacyjne z położnictwa i ginekologii w Klinice Endokrynologii Ginekologicznej i Ginekologii Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie.
Podczas wizyt skupiam się na pacjentce – szczegółowo objaśniam co i dlaczego robię oraz przedstawiam plan dalszego działania. Zawsze dbam o komfort pacjentki i otwartą atmosferę w gabinecie.
Absolwent kierunku lekarskiego Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Podczas studiów odbył także staże zagraniczne w Università degli Studi di Cagliari, Karolinska Institutet w Sztokholmie, Vivantes Klinikum Neukölln w Berlinie oraz Universitätsklinik für Mund-, Kiefer- und Gesichtschirurgie w Wiedniu.
Aktualnie, w ramach szkolenia specjalizacyjnego z położnictwa i ginekologi, pracuje w Klinice Endokrynologii Ginekologicznej i Ginekologii Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie. Prowadzę zajęcia kliniczne ze studentami School of Medicine in English Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Stale podnosi swoje kwalifikacje biorąc udział w kursach i konferencjach naukowych.
Jest członkiem towarzystw: PTGiP, PTMRiE, PTKiPSM.